Krakowski zespół New Bone zadebiutował na Festiwalu Trębaczy Jazzowych "Miles Davis Memorial Night" w roku 1996. Gra w składzie kwintetu. Tworzą go muzycy - absolwenci Akademii Muzycznej w Krakowie i Katowicach, a muzykę przez nich wykonywaną określa się najczęściej jako neobop. Wskazuje się przez to na bezpośrednie nawiązanie do takich muzyków, jak Miles Davis od czasów Kind of Blue, czy „psalmicznych” kompozycji Coltrane’a. I rzeczywiście – nowa płyta od pierwszych dźwięków The Thorn Veil, kompozycji Joanny Gajdy, byłej pianistki zespołu, odsyła w przeszłość. To przemyślana, świetnie „ułożona” płyta, która trochę przez tę swoją „anachroniczność” względem nowoczesnych, często bezcelowych prób ożywienia jazzowego idiomu, „wykoncypowana”. Nie chciałbym, żeby zabrzmiało to, jak zarzut, ale trzeba się nastawić raczej na eksplorację w głąb, a nie do przodu.

DŹWIĘK

Jak mówię, to bardzo tradycyjna w „budowie” muzyka, podobnie zresztą, jak dźwięk. Nie jest specjalnie rozdzielczy, jak nagrania z lat 50., ani też jak np. płyty ECM-u czy ACT-u. Najważniejszy jest tu pierwszy plan, a kiedy wchodzi np. kontrabas z solo, to jest on pozbawiony otoczki, naturalnego pogłosu. Blachy są czyste, ale dość małe, bez dźwięcznej głębi. Tak trochę narzekam, bo w porównaniu z klasycznymi płytami Milesa, Coltrane’a czy Monka dźwięk tu jest dość płaski i nie tak nasycony. Jest to jednak solidne, porządne granie, raczej intelektualne niż emocjonalne i tak też nagrane.