Obydwaj muzycy to weterani sceny muzycznej i studia nagraniowego Naima. Pomimo to świeżość grania powoduje, że od razu łapiemy pudełko z płytą i pytamy, gdzie mamy zapłacić. Krążek został zarejestrowany w opracowanej przez firmę technice True Stereo, tj. z wykorzystaniem pary mikrofonów AKG 414EB i analogowego magnetofonu szpulowego Nagra IV-S. „Mistrzem” i pomysłodawcą tej techniki jest Ken Christianson. Pozwala to na uchwycenie gry nieomal w formie „dokumentu”. A zalety purystycznego podejścia słychać momentalnie: to jeden z najlepiej zarejestrowanych kontrabasów, jakie znam. Ma głęboki ton, ale i fenomenalną rozdzielczość. Lokujemy go precyzyjnie w przestrzeni po lewej stronie sceny. Świetnie wybalansowano między dołem i średnicą, a to daje niesamowicie naturalny rysunek instrumentu. Słychać, że kontrabas jako taki nie ma krawędzi, ale jednocześnie jest „kierunkowy” dzięki uderzeniom o strunę, ślizganiu się palców itp. Gitara klasyczna Forcione też jest bardzo ładna, chociaż mam wrażenie że jest ciut cieplejsza i ma lekko stłumiony pogłos, jakby nagrano ją w m innym otoczeniu – może z parawanem akustycznym. Niezależnie jednak od wszystkiego, to świetna muzycznie, pięknie nagrana płyta. Brawa dla Christiansona należą się tym bardziej, że realizacja miała miejsce na wyjeździe, w Kalifornijskim Instytucie sztuk (Californian Institute of the Arts) w ciągu trzech dni: 26-28 czerwca 2006 roku.

Strona artysty: Charlie Haden

Strona artysty: Antonio Forcione



POWRÓT DO STRONY GŁÓWNEJ